Kirchberg - Oostenrijk 2017

Short ski

Zaterdag 11 maart 2017 – woensdag 15 maart 2017

Lise, Dries, Pelle, Mieke, Sus en Brett

Dag 1

Vrijdag avond rond 23u30 zijn we met zen allen richting Oostenrijk vertrokken. Ik (Lise), Dries, Pelle en Mieke zaten in één auto met onze spullen en Sus en Brett in de andere met de snowboards en al het eten en drinken. We hebben de ganse nacht door gereden. De eerste 2 uurtjes heeft Mieke gereden, na nog eens terug gedraaid te zijn om te tanken en een afslag gemist te hebben zijn we dan toch op weg geraakt. Daarna zijn we van plaats verwisseld en heeft Dries 4u gereden. Ik mocht co-piloot van dienst zijn om Dries wakker te houden, hem te voorzien van drank en koekjes en ervoor te zorgen dat de radio op een goede zender stond. De laatste 2 uur heeft Pelle overgenomen en zijn we rond 9u30 aangekomen op onze bestemming.

We wilden inchecken en onze spullen in ons appartement zetten, maar dit was nog niet mogelijk. Daarom hebben we beslist om eerst iets te gaan zoeken waar we konden ontbijten. Na wat rond te wandelen in het centrum van Kirchberg kwamen we in een brasserietje terecht. Het duurde super lang voor we iets konden bestellen. Ik en Mieke waren het al gaan vragen aan een serveerster maar deze was alles behalve vriendelijk. Na heel lang wachten konden we dan toch onze eitjes met spek binnen smikkelen. Brett had ook nog een lekkere café glacé genomen, die zag er goed uit maar was wel wat duur! Betalen deden we hier niet zo graag, zelfs de rekening leek eeuwig weg te blijven…

Na dat onze buikjes weer goed gevuld waren zijn we terug naar de auto’s gegaan. Omdat we zoveel zin hadden om meteen te gaan boarden hebben we ons naast de auto omgekleed en onze snowboardkleren aangedaan. Gelukkig scheen het zonnetje en was het lekker warm! Brett was nog moe van de lange autorit dus besloot ze om niet mee te gaan en in het appartement wat slaap in te halen. Daarna zijn we naar de bushalte gewandeld en hebben we de bus genomen naar het ski gebied. Dit duurde slechts 5 minuutjes. Aan de kassa hebben we onze ski pas gekocht en namen we de eerste lift de berg op.

Het was schitterend weer. Super warm, de zon scheen hard en er lag veel sneeuw! In het begin was het boarden voor mij wel erg moeilijk. Ik had bang omdat er veel smalle stukken waren en ik bang was om eraf te sukkelen. Daarom ging het die eerste dag wat minder en zijn ik en Dries al snel zonder de rest van de groep verder gegaan. We wilden eerst op onszelf even oefenen omdat ik de rest nog niet kon bijhouden. Na veel vallen en opstaan zijn we beneden geraakt en hebben we de bus terug naar het centrum genomen. Daar was een frietkraampje waar we iets kleins gegeten hebben. In mijn beste Duits bestelde ik ons eten waarna bleek dat het een Nederlander was, grappig! Zo is ook wel gebleken dat het daar vol Nederlanders zat. Toen ons bakje friet leeg was zijn we naar ons appartement gegaan om uit te rusten.

Voor de avond hadden ik en Dries spirelli met verse tomatensaus en balletjes voorzien. Het was wel niet evident om in het mini keukentje dat we hadden eten te maken. Één kleine kookpot en één pannetje, jippie… Na veel gesmos is het ons toch gelukt om iedereen zijn bord te vullen. We hebben lekker gegeten! Toen moest de afwas nog gedaan worden, geen probleem dachten we… Tot we ontdekten dat er geen stop was om in de afwasbak te steken, de kraan eraf vloog en het water er abnormaal hard uitspoot.

We zijn redelijk vroeg onze bedjes ingekropen omdat we helemaal uitgeput waren van de lange rit en het boarden. Sus en Brett sliepen in de living, Mieke en Pelle in een tweepersoonsbed op een aparte kamer en ik en Dries kropen in het stapelbed waar we met twee vanonder geslapen hebben. Krapjes, maar het ging net!

Dag 2

’s Morgens zorgden Dries en ik voor het ontbijt. We hadden spek met eitjes gemaakt en daar aten we sandwiches bij. We zijn met allemaal naar de piste vertrokken.

Ik en Dries gingen meteen naar boven met de lift, de rest wachtte nog even tot Brett haar ski pas had. Na een paar minuten was iedereen al tot bij ons geboard. Sus bleef bij Brett omdat zij moeilijk kon volgen. Na enkele afdalingen hebben ik, Dries, Pelle en Mieke per ongeluk een andere afslag genomen en waren we Sus en Brett kwijt. Zij zijn verdwaald geraakt maar hebben hun weg naar het appartement toch nog terug gevonden. We zijn dan maar met 4 verder gegaan en hebben een hele dag gesnowboard. Rond de middag zijn we bij een ski hut gestopt om iets te drinken. Super duur is het daar, bijna 8 euro voor een pintje en een cola! Na nog een plaspauze zijn we verder gegaan. We hebben heel wat van de pistes gezien maar het was wel super vermoeiend. Zelfs naar een andere berg zijn we gegaan met behulp van een eitjeslift, een mega grote! Hier had ik wat bang in!

Na het boarden zijn we naar de après ski hut gegaan. Hier hebben we een pintje gedronken en zijn we weer verder gegaan. Helaas waren we te laat voor de bus, deze reed niet meer. Daarom zijn we dan maar te voet naar ons appartement gestapt. Al wandelend was het toch wel verder dan het leek. Bij ons appartement aangekomen hebben we een lekkere douche genomen terwijl Pelle en Mieke voor het eten zorgden. Vandaag stonden er wraps met pita op de menu, hmm! Gemakkelijk, snel klaar en lekker. Na de tafel opgeruimd was, hebben we de gezelschapsspelletjes boven gehaald. Een hele avond lang hebben we Toekan gespeeld. Super veel gelachen, het was kei plezant! Tijdens de spelletjes hebben we nog lookbrood klaar gemaakt in de pan, zo hadden we nog een heel lekkere late night snack njammie!

Dag 3

Het ontbijt vanmorgen bestond uit pistolets en oliebollen gevuld met pudding en confituur. Deze waren Pelle en Mieke gaan halen bij de bakker ’s morgens. Ik en Dries wilden graag een beetje uitslapen dus wij zijn die dag iets later opgestaan en zijn veel later vertrokken als de rest.

Brett wou skilessen nemen aan de piste maar deze waren allemaal al volzet. Daarom kwam ze terug naar het appartement, gelukkig dat we toen nog niet weg waren. Ze ging beneden horen bij de Skischule of ze daar nog lessen vrij hadden. Dit had ze kunnen regelen. Ondertussen had ik al pistolets gemaakt voor onderweg die we konden meenemen in onze rugzak. Toen Brett terug was zijn Dries en ik vertrokken om te gaan boarden. We waren te laat voor de bus dus zijn we te voet gegaan. Dit was wel erg vermoeiend in de brandende zon! Ik had mijn jas uitgedaan en daardoor was mijn topje in mijn rug gebrand. Vandaag ging het iets minder goed omdat ik helemaal uitgeput was van de vorige dag en ik had ook veel pijn.

Tegen de late namiddag spraken we weer af met zen allen bij dezelfde après ski hut. Ik en Dries waren hier als eerste dus we bestelden al bier en een appelstrüdel. Dries zei eerst dat hij er geen moest hebben, maar eens mijn bordje er was begon hij ervan te proeven en heeft hij nog zeker de helft ervan opgegeten haha! Erna kwamen Pelle, Mieke en Sus binnen gewandeld. Brett ging het niet meer halen dus zij wachtte beneden aan de piste op ons.

We waren nog net op tijd om onze bus te halen. Toen ze naar de andere kant reed raakten we toch wel even lichtjes in paniek, ik ging vragen aan de bus chauffeur of hij naar het centrum van Kirchberg reed maar ik verstond niet zo goed wat hij zei. Vriendelijk was hij alleszins niet! We zijn dan maar blijven zitten en aan de volgende skipiste is de bus omgekeerd en zijn we toch nog bij ons appartement terecht gekomen. Oef, niet heel dat stuk opnieuw moeten wandelen!

’s Avonds zorgde Brett (en Sus een beetje) voor het eten. Het was Japanse curry met groentjes in en rijst. Wij deden er nog gebakken spekjes bij maar Brett niet want zij is vegetariër. Het was heel lekker! Na het eten gingen Dries en ik naar onze kamer omdat we erg moe waren en wat wilden rusten. We zijn dan natuurlijk veel te vroeg in slaap gevallen. Na ongeveer een uurtje werden we wakker en gingen we terug naar de living. De rest van de groep was ondertussen Rummikub aan het spelen. We hebben nog wat gedronken en gebabbeld en zijn dan opnieuw ons bed in gekropen, deze keer voor echt.

Dag 4

Zoals gewoonlijk waren ik en Dries weer als laatsten wakker. De rest was al vertrokken naar de piste toen wij opstonden. Er waren nog sandwiches, pistolets en wat cornflakes. Heel de tafel stond vol met borden en bestek van iedereen. Daardoor had ik geen bord meer voor mijn cornflakes in te doen. Ik had er zoveel zin in dat ik dan maar een lege koffiepot genomen heb en daar mijn cornflakes en melk heb ingedaan, dat lukte ook prima! Daarna heb ik sandwiches met choco voor Dries gemaakt en pistolets met salami en kip curry voor mezelf. Deze namen we mee om ’s middags op de berg op te eten.

Na ons ontbijt hebben we onze kleren aangedaan en zijn we vertrokken. Deze keer wel op tijd voor de bus! Het begin ging weer erg moeilijk. Ik bleef maar vallen en alles stak een beetje tegen waardoor ik gefrustreerd raakte. Rond de middag moest ik ineens heel dringend pipi doen, er was nergens in de buurt een toilet te bespeuren dus ben ik snel in het bos gegaan. Net zoals Dries trouwens, maar ja voor meisjes is het toch nog altijd iets anders! Hier zijn we dan ook maar even naast de piste gaan zitten op ons board en hebben we onze lunch binnen gespeeld. Nu moest het lange platte stuk piste nog komen dat we voor de derde keer zouden doen. Ook wel de “uitlach piste” genoemd omdat ze daar al twee keer met Mieke en mij hadden gelachen! Deze keer ging het veel beter, ik ben geen enkele keer gevallen. Haha, yes! Ik kreeg langzaam aan meer vertrouwen en ik denk dat ik de klik gemaakt had. Alles ging ineens stukken beter als ervoor en vallen deed ik nog amper. We zijn zelfs een klein stukje off road gegaan en zelfs dat ging heel goed! Hier was ik super tevreden over.

Tegen 16u gingen we naar de après ski hut, deze keer een andere als ervoor. We hadden er met zen allen afgesproken maar uiteindelijk kwam Sus er alleen aan. Pelle en Mieke waren nog aan de andere kant van de berg en Brett zou het ook niet halen. We hebben met 3 wat bier gedronken en kleine flesjes Jägermeister. Ik was een beetje tipsy en besloot om na een tijdje al naar beneden te boarden. Dries en Sus zijn veel sneller dus zij haalden mij toch zowizo in. Het was wel niet zo simpel om zo tipsy naar beneden te gaan op een snowboard! Al bij al ging het nog vrij goed en ben ik veilig beneden geraakt. De bus was al lang weg dus vroegen we aan een taxi chauffeur wat het zou kosten om ons naar het centrum te brengen. Maar 8 euro zei hij, daar konden we niet voor sukkelen. Onze boards gingen vanachter op het busje en we vertrokken.

Eenmaal aangekomen riep de rest ons al. Ze zaten in een restaurantje te wachten om te eten. We bestelden allemaal een super lekkere pizza! Daarna zijn we onze spullen gaan weg zetten in het appartement en zijn we met de auto vertrokken om te gaan nacht sleeën.

We kwamen aan en huurden elk een slee voor 7 euro. Toen we naar de lift wilden gaan en onze ski pas inscanden werkte dit niet. Ik ging naar de kassa om te vragen hoe dit kwam. Blijkbaar moest je een ski pas van 6 dagen hebben en dan mocht je naar boven. We hadden helaas maar een pas voor 4 dagen. We kregen de keuze ofwel 13 euro betalen om 1 keer naar boven te gaan ofwel 20 euro en dan mochten we zo vaak we wilden. Dries en ik vonden dit veel geld dus gingen we vragen of we het geld van onze slee’s terug kregen. Dit was geen enkel probleem. We zeiden dit tegen de rest maar toen kreeg Pelle het idee om de piste helemaal op te wandelen naar boven met de slee’s. Iedereen wou het wel een kans geven dus we probeerden dan maar te voet. Het was super vermoeiend! Pelle bleef maar doorgaan terwijl de rest al lang uitgeput was. Ik denk dat we er wel 2u over gedaan hebben, zo lang duurde het! Onderweg hoorde Dries met zijn spitsoren een water bronnetje stromen. Omdat ik al zo lang aan het zagen was dat ik dorst had zijn we daar gestopt. De rest ging al verder maar ik en Dries bleven bij het bronnetje, het water deed zoveel deugd en het smaakte erg lekker!

Na een klim die maar niet leek te stoppen bereikten we dan toch de top van de piste. We zijn meteen de hut die er stond binnen gegaan en vroegen om water. De mensen daar zeiden dat ze eigenlijk al gesloten waren maar ieder van ons kreeg nog gratis kraantjeswater en we mochten even uitrusten. Na enkele minuten kwam de bazin ons vertellen dat we snel naar beneden moesten gaan met onze slee omdat de lichten niet lang meer aan zouden blijven en het anders veel te gevaarlijk zou worden. Net toen we op het punt stonden om te vertrekken beseften we dat de ski bril van Pelle nog midden op de piste lag! Pelle is te voet naar beneden gegaan en had zijn bril gelukkig terug gevonden. De rest ging met de slee van de rodelbaan.

Ik heb me kapot gelachen! Het was super plezant! De slee ging heel snel en je moest met je voeten sturen om niet uit de bocht te vliegen. Ik kon op een bepaald moment niet meer remmen en ben off road gevlogen haha. Dries hing de hele tijd achter mij tot hij me plots kon voorbij steken. Ik riep dat hij even moest wachten omdat ik mijn hand had pijn gedaan. Net toen ik terug bij hem was riep ik haha mopje en ben er vandoor gegaan. Helaas vloog ik toen in de kant en kon hij me weer voorbij. Grrr… Karma is a bitch?! Dries kwam als eerste beneden, daarna volgde ik ongeveer tegelijk met Pelle die te voet was, dan Mieke en erna Sus en Brett. Nacht sleeën, een echte aanrader dus!

Na het sleeën zijn we naar ons appartement gegaan. We hebben ons gedoucht en Dries en ik zijn gaan slapen omdat we fris wilden zijn voor de volgende ochtend naar huis te vertrekken. De rest is nog wat langer opgebleven.

Dag 5

Vandaag was ik al redelijk vroeg wakker. Ik hoorde Sus na een tijdje roepen “we moeten opstaaaaaaaan” en dan ben ik maar naar de living gegaan haha. Dries bleef nog liggen want hij was moetjes. Ook Mieke en Pelle had ik nog niet gezien. Ik ben me gaan wassen en daarna heb ik de afwas nog gedaan samen met Brett. We hadden soep met spekjes, kaas en sandwiches als ontbijt. We probeerden nog zoveel mogelijk eten op te krijgen zodat we al minder terug mee naar huis moesten nemen. Flessen fruitsap, melk, yoghurtjes, bananen, appels, druiven, … Het meeste was op geraakt!

Na het ontbijt hebben we al onze spullen in de auto’s geladen en zijn we gaan uitchecken. Alles was in orde en we konden vertrekken naar huis. Jammer, want iedereen wou wel wat langer blijven! Tegen 20u waren we ongeveer terug thuis. We hebben onze zakken uitgeladen en zijn in de zetel geploft. Nog even uitrusten voor we de volgende dag opnieuw konden gaan werken!

Volgend jaar gaan we opnieuw, maar deze keer dan wat langer!