Canada 2019

Dag 1: maandag 16 september

Vroeg uit de veren! Om 1u deze nacht zijn we opgestaan om op tijd op de luchthaven in Zaventem te geraken. Rond 6u vertrok onze eerste vlucht naar Frankfurt. Hier moesten we 3 uur wachten voor de vlucht naar Vancouver, Canada. We konden gebruik maken van comfortabele ligstoelen dus dat was wel handig. Op de lange vlucht van 10u kregen we een lekkere pasta te eten. Dries heeft veel films gekeken en ik probeerde wat te slapen. Omdat het in Vancouver 9u vroeger is dan in België kwamen we dezelfde dag rond 11u in de voormiddag aan. Geen tijd verloren dus. ;) Hier is het verplicht om de eerste nacht in een hotel te overnachten na een internationale vlucht vooraleer je een auto/camper/etc mag besturen. Dit omwille van de jetlag. Hier hadden we allebij toch wel wat last van. We namen de tram naar ons hotel, het Holiday Inn. De kamer was heel modern en groot ingericht. Die avond zijn we nog lekkere ribbekes en steak gaan eten voor we nadien als een blok in slaap vielen.

Dag 2: dinsdag 17 september

Tegen een uur of 4 waren we al wakker geworden door de jetlag, we konden niet meer slapen. We hebben dan maar wat op onze gsm spelletjes gespeeld en gewacht tot we konden ontbijten. Het ontbijt was een buffet en deed ons echt deugd. Er stond zelfs een pannenkoeken machine die alles automatisch deed, kei grappig! Om 12u kwam de taxi ons ophalen en bracht ons naar het verhuurkantoor van onze camper, CruiseCanada. We moesten nog een instructievideo bekijken en dan mochten we vertrekken. Dries mocht als eerste achter het stuur zitten. Was toch wel even wennen! Zo'n grote bak en dan met een automatique. Ook moet je hier in bergachtig gebied (bijna altijd dus) de tow/haul functie gebruiken, iets speciaals voor in de bergen. Voor we aan onze rit begonnen stopten we nog even bij de Walmart om boodschappen te doen.

Na het winkelen vertrokken we richting het Manning Provincial Park waar we ook onze eerste overnachting zouden doorbrengen. De campground was gelegen in een dik bebost gebied met een prachtig groot meer. Omdat het al snel donker werd hebben we een kleine wandeling gemaakt. Aangezien hier beren zitten is het gevaarlijk om 's avonds nog rond te lopen. Van de Walmart hadden we pasta en spaghettisaus meegenomen. Deze wou ik klaarmaken als avondeten maar helaas werkte ons gasvuurtje enkel met lucifers of een vuurtje en dat hadden we niet bij. Mochten ze wel eens vermelden bij het verhuurbedrijf! Gelukkig hadden we brood en beleg, konden we toch onze honger stillen. Hierna zijn we gaan slapen want we waren allebij nog erg moe.

Dag 3: woensdag 18 september

Op het programma vandaag, Kelowna. De regio van farms en wijngaarden. Na een rit van 2 en half uur kwamen we op deze mooie plaats aan. Een prachtig zicht over het groene heuvelachtige gebied. Eerst gingen we bij onze campground, Canyon Farms RV Park, inchecken. Deze had slechts 8 plaatsen wat heel kleinschalig is hier en daardoor was het er lekker rustig. In het centrum zijn we nog wat boodschappen gaan doen en hebben we onze belangrijkste aankoop gedaan, een berenspray! Heel belangrijk als we gaan hiken in de bossen. 's avonds heb ik dan eindelijk ons vuur kunnen gebruiken voor de spaghetti. We kropen al vroeg onder de wol om 's morgens vroeg te kunnen beginnen aan onze eerste echte hike in Canada.

Dag 4: donderdag 19 september

Een goed ontbijt konden we gebruiken, energie opdoen voor onze hike van vandaag. Ik maakte spek met eitjes. Het brandalarm van de camper ging wel een paar keer af maar het smaakte super goed! Buikjes vol reden we naar de Myra Canyon. Wat een weg seg! Stijl omhoog en constant bodderen tot en met. Op een gegeven moment zo erg dat we dachten dat al de borden in de camper kapot gingen! Tjonge wat een rit. Eenmaal boven kon de hike beginnen. We hadden een prachtig zicht over de canyon en wandelden over de oude Kettle Valley Steam Railway. Deze was gebouwd in 1910-1915. Indrukwekkend om te zien en zo hoog dat we zaten. We kwamen onderweg veel schattige eekhoorntjes tegen. Chipmunks of grondeekhoorns, moeilijk om het verschil te zien. Meer dan 19km in de beentjes was genoeg voor ons en we besloten om terug te keren. In Kelowna gingen we lekker uit eten bij Joey Kelowna. Ik nam zalm en Dries had kip met ribben. Als dessert namen we nog een molten chocolate cake en een homemade apple pie met Canadian maple ice cream. Beste desserts ooit! We zijn terug naar de camping gereden, hebben hier nog wat op onze gsm getokkeld en zijn dan gaan slapen.

PS, tijdens onze hike kwamen we een bordje tegen met al de dieren die hier thuis zijn. Lynx, cougar, wolverine, black bear, grizzly bear,... Toch best eng vond ik!!

Dag 5: vrijdag 20 september

Als ontbijt aten we onze cornflakes op en vertrokken meteen richting ons volgende punt. Deze keer reed ik, in het begin niet zo simpel! We stopten nog even aan een Kelowna Fruit Stand. Dit is een winkel met een plaats om iets te eten en te drinken en alles dat je hier kan krijgen komt van hun eigen farm! Fruit en groenten diezelfde ochtend nog geplukt, home made confituren, ice cream and pies, fruitsap van hun boomgaarden,... Dries wou om 9u 's morgens natuurlijk al meteen een versgedraaid ijsje. Een paar potjes confituur rijker reden we verder. Revelstoke was het bordje dat we moesten volgen. Hier kwamen we rond de middag aan. Even inchecken bij Lamplighter Campground en dan gaan eten in het dorpje. Er was een bakery die versgemaakte producten had en aanbevolen was door TripAdvisor. Hier gingen we binnen. Ik nam een meat foccacia en een sausage roll en Dries een wrap met pulled pork. Njammie!

Met de enorme bergen rondom ons gingen we naar het Mount Revelstoke National Park. Op de route kwamen we verschillende viewpoints tegen waar je een heel mooi zicht had. Bovenop de top hebben we nog wat gehiked in de bossen. We namen onze berenspray mee want er werd gewaarschuwd voor grizzly beren! Die zijn veel gevaarlijker en agressiever dan zwarte beren. Onderweg zagen we duidelijk de sporen in de bomen die ze hadden achtergelaten. Gelukkig konden we onze berenspray mooi laten zitten. Na de hike zijn we terug naar het dorpje gereden om nog iets te drinken. We gingen naar een typisch sports café, was eens leuk om te zien. Om ons klein hongertje te stillen bestelden we sweet potato fries en snake bites (krokante stukjes pikante kip). Kwamen ze af met toch wel heel grote porties. Uiteindelijk alles op gekregen maar we hoefden geen avondeten meer. Omdat we nog iets wilden gaan doen besloot ik om online iets op te zoeken. Ik kwam uit bij een bowling. Hier hebben we nogal wat af gelachen. De bowling was echt vreemd. Maar 5 kegels en kleine bowlingballen zonder gaten in. Blijkbaar iets echt Canadees. Was heel grappig om te spelen. In het begin moeilijk maar het 2de en 3de spelletje lukte het al goed! Het werd donker en we besloten om naar onze camping terug te gaan, nu gaan we weer wat proberen te slapen.

Dag 6: zaterdag 21 september

Vandaag stonden eindelijk The Rockies (Rockie Mountains) op het programma! We reden richting Banff, een dorpje in het midden van het Banff National Park. Onderweg stopten we nog bij Northern Lights Wildlife Wolf Centre. Hier kan je samen met de wolven wandelen, jammer genoeg waren deze tot oktober al allemaal volzet. Wel hebben we de wolven kunnen zien en horen huilen. Voor we Banff bereikten reden we door het Yoho National Park. Hier namen we een korte stop bij het Emerald Lake, het grootste meer van dit nationale park. Zoals de naam al zegt heeft het meer een prachtige groenblauwe kleur. Aangekomen in het dorpje Banff gingen we eerst iets zoeken om te eten want we hadden veel honger. Leuk weetje, al de straatnamen hier zijn dierennamen. Squirrel st, lynx st, etc. We vonden een Vietnamees restaurant waar ze Pho hadden! We kregen allebij een super grote kom en al de herinneringen aan Vietnam kwamen terug, zalig! Nadien zijn we het dorpje verder gaan verkennen. Hier leeft het echt wel. We kwamen langs een prachtig mooi groen park, zijn langs verschillende winkeltjes gegaan en hebben veel lekkers gekocht. Zo heb je hier de BeaverTail. Een typisch Canadees "gebak". Een soort plat gefrituurd deeg met heerlijke toppings. Verslavend!

Na een tijdje rondgaan besloten we om maar eens op onze camping te gaan inchecken, Village 2 Campground. Bij het inchecken kregen we meteen te horen dat we moesten oppassen omdat er een beer gespot was. Ook is het momenteel het paringsseizoen van de Elk, een super groot hert. Als we er eentje zouden zien moesten we meteen de camper in omdat deze momenteel super agressief zijn. Langs de weg zijn we een vrouwelijk hert tegen gekomen maar meer ook niet. Voor de avond zijn we in het dorpje nog pizza gaan eten. Viel een beetje tegen want die was minder goed dan verwacht. Tegen zonsondergang zijn we terug naar de camping gereden om vroeg in ons bed te kruipen. De wekker staat morgen al om 3u30!!

Dag 7: zondag 22 september

Moe moe moe. De wekker ging af om 3u30. We wilden vandaag echt wel Moraine Lake zien! Gisteren hadden we al geprobeerd er te geraken maar de weg was afgesloten omdat de parking vol stond. Dusss here we go. Tegen 5u kwamen we aan, we dachten dat we bij de eerste zouden zijn omdat het nog zo vroeg was. Maar nee hoor, bijna heel de parking stond alweer vol. We vonden op het laatste nippertje nog een plaats, oef!! In onze camper hebben we nog wat proberen te slapen tot de zon op kwam. Dan zijn we de hike naar het meer begonnen. Het meer was helder en felblauw! Adembenemend mooi! We zijn hier een hele tijd gebleven om de prachtige natuur in ons op te nemen.

Nadien hebben we de Consolation Lakes Trail gedaan. Dit was een hike door dicht bebost gebied. Gelukkig hadden we onze berenspray bij! Dan voelde ik me toch al iets meer op men gemak. Leuk weetje, berenspray kan je eigenlijk tegen elk wild dier gebruiken zoals een wapiti, eland, wolf,... Het bevat elementen van de heetste peper ter wereld en is dus ook een echt wapen. Toen we deze kochten in de winkel moest de manager erbij geroepen worden en dit zat veilig achter slot en grendel. Kan je dus niet zomaar aan geraken! Na onze hike zijn we terug naar Banff gereden. Hier hebben we nog wat in het park rond gewandeld en zijn we iets gaan eten. Vandaag terug vroeg slapen want morgenvroeg gaan we naar Lake Louise voor we vertrekken naar Jasper National Park.

Dag 8: maandag 23 september

Heel de nacht heeft het super hard geregend! Amper geslapen en bang dat we hierdoor Lake Louise zouden missen. Gelukkig was het tegen 7u weer droog! Bij Lake Louise was er veel meer parking dus moesten we niet zo vroeg gaan. Het was er heel druk maar wel heel mooi. Het meer heeft een ietwat groenigere kleur dan Moraine Lake, dit heeft te maken met het soort en de hoeveelheid gesteente die in het water zit. Vervolgens vertrokken we naar Jasper. We passeerden langs de Columbia Icefield Glacier. Een gletsjer die in slechts 50 jaar tijd meters en meters kleiner is geworden! Er stonden bordjes op de weg ernaartoe met de jaartallen en tot waar hij toen kwam. Hallucinant en zo jammer... Het sneeuwde hier met veel wind en het was kou! Daarna gingen we naar de Athabasca falls. Hier konden we de watervallen bewonderen.

Na een lange rit kwamen we aan bij Wabasso Campground. Van hieruit was het nog 20min tot in het stadje Jasper. We zijn hier even rond gegaan en besloten dan naar Maligne Canyon te gaan. Hier hebben we een zware hike gedaan. De wandeling ging heel erg op en neer langs een rivier. Toen we terug naar de camping reden zijn we langs de weg verschillende wapiti's tegen gekomen. Op de eland na, is dit het grootste hert dat er bestaat. De mannetjes hebben een gigantisch gewei! Bij Evil Dave's Grill zijn we een heerlijke zalm gaan eten. Dan weer naar de camping en slapen in de kletterende regen. Gelukkig valt die vooral 's nachts en hebben we bijna al elke dag geluk gehad met het weer!

Dag 9: dinsdag 24 september

7u opstaan want om 8u15 worden we verwacht bij Maligne Adventures. Hier heb ik gisteren nog een wildlife tour geboekt. Kelly was onze guide voor 3 uur en vertelde heel interessant over de dieren en over Jasper. We zijn veel wapiti's tegen gekomen. 1 mannetje zat zo dicht bij ons dat we achteruit moesten rijden met het busje omdat het anders te gevaarlijk werd. Ze vallen namelijk auto's aan! Heel speciaal en zeldzaam om te zien waren 2 vechtende mannetjes. Je hoorde de geweien tegen elkaar knallen. De fotografen van National Geographic stonden naast ons om dit fenomeen vast te leggen, hoe cool!! Tijdens de tour zagen we nog een eland heel snel de weg oversteken en een bald eagle hoog in een boom zitten. Op een heuvel stonden wat vrouwelijke big horn sheeps. Deze zie je niet vaak omdat ze meestal veel hoger in de bergen zitten omwille van al de andere dieren die op hun jagen.

Na de tour reden we naar Medicine Lake. Hier zagen we nog een grote mannetjes eland naast het meer. Na een tijdje stak hij het meer over door te zwemmen, cool om te zien! Via Medicine Lake reden we door naar Maligne Lake. We deden hier de Moose Lake Trail. Deze stond bekend om de vele elanden die er zitten, helaas geen enkele gezien hier. Op de terug rit zagen we naast de weg wel een mama eland met haar kleintje. Aangezien er slechts 40 leven in het hele park dat meer dan 11.000 vierkante meter groot is, hebben we heel veel geluk gehad om er 3 te zien!! Maar dat was nog niet alles, een beetje verder zagen we hoog in de bossen een zwarte beer. De eerste hier! Wat een geweldig gevoel! Hierna nog een hapje gaan eten en morgen op naar Wells Gray Provincial Park!

Dag 10: woensdag 25 september

We hadden weer een hele rit voor de boeg dus we vertrokken goed op tijd. Tegen de middag kwamen we aan in Clearwater, een dorpje vlakbij de ingang van het Wells Gray Provincial Park, bekend om zijn vele watervallen. We checkten in bij de Dutch Lake Motel and RV Campground. We kregen een prachtig plaatsje vlak aan het meer met klein strandje. Voor de middag maakte ik hot dogs klaar in onze camper. Omdat het telkens een stuk rijden was besloten we vandaag enkel nog de eerste waterval te doen, de Spahats Falls. We maakten hier een kleine wandeling van 2 km. De waterval was indrukwekkend. We stonden helemaal bovenaan de canyon en konden het water naar beneden zien storten. Super grappig was dat bij de parking een Belgisch frituur kraampje stond met een West Vlaming erachter. Hij woonde hier al 13 jaar en vertelde leuke verhalen over zijn leven hier. Zo ook hoe de beren bij hem thuis hadden ingebroken door het vliegenraam en zijn zelfgemaakte pralines waren komen stelen, die beer was er blijkbaar bij zijn buurman van aan het smullen haha. 's avonds zijn we bij Hop 'n Hog een meatplatter for two gaan eten, tjonge wat een maaltijd seg zoveel! Bij de camping terug aangekomen hadden we een mooi zicht over ons privé strandje.

Dag 11: donderdag 26 september

Wat leuk om zo wakker te worden. De zon schijnt mooi over het meer. Ik wou graag het Trophy Alpine Meadows Trail doen omdat ik had gelezen dat hier grote bloemenvelden te zien zijn. Daar besliste moedertje natuur toch even anders over. De weg naar de top van de berg moesten we met de auto doen, een stuk van 15 km over hobbels, bobbels,... Was weer leuk hoor met die camper! Boven aangekomen begonnen we aan de stevige hike. Hoe meer we stijgen hoe meer het tot ons doordrong dat we hier geen enkele bloem meer zouden vinden. Het was een echt winterwonderland geworden. Alles bedekt met een dikke laag sneeuw. Ook wel mooi om te zien hoor! Buiten 2 andere groepjes van mensen was hier niemand en na een tijdje waren we hier gans alleen. Zo konden we genieten van de pure natuur en de stilte om ons heen.

De tweede hike voor vandaag was naar Moul Falls. Aangekomen bij deze prachtige waterval met bijhorende regenboog beslisten we om achter de waterval door te lopen. Hier was een klein mini padje voorzien maar bijna niemand deed het omdat je kletsnat werd. Wij lopen lopen lopen om zo min mogelijk water op ons te krijgen, maar helaas toch drijfnat geworden. Onze broek tot op ons ondergoed, alles nat. Wel hebben we daardoor suuuper mooie foto's kunnen nemen. En toen sloeg het noodlot toe, door de klammigheid schoot men gsm uit men handen en viel op een rots, scherm in twee gebarsten... Grrr... Hierna weer zalm gegeten en dan ons bed in gekropen. 

Dag 12: vrijdag 27 september

6 uur, zo lang moeten we vandaag rijden om in Whistler te geraken. Gelukkig is dit de enige keer dat we zo lang onderweg zijn. Ik heb zo'n 4 uur gereden en de laatste 2 uur heeft Dries overgenomen. Onderweg zagen we, jawel, een coyote!! Die stak heel snel de autostrade over. We waren toen tegen 100 km per uur aan het rijden dus konden niet veilig stoppen voor een foto, wat jammer, but we saw him!! Een coyote wordt trouwens ook wel prairiewolf genoemd. We waren heel content toen we eindelijk in Whistler aankwamen. Onze camping lag hoog op een stijle berg. Al een geluk lag hier nog geen sneeuw maar het regende wel heel de dag door tot 's avonds. Klagen over het weer mogen we nochtans echt niet doen, we hebben al veel goede en zonnige dagen gehad! We zijn het stadje Whistler gaan verkennen, hier vonden de Olympische Winterspelen in 2010 plaats. Voor ons middageten zijn we naar the Brewhouse gegaan. Ik wou eens een echte mac 'n cheese proberen (hier kreeg je die met spek en een krokant korstje van panko en parmezaan!) en Dries nam een pulled pork pizza. Amai zo lekker allebij! Smullen!! Omdat het zo'n regenachtige dag was hebben we voor de rest niet veel meer gedaan. We zijn het stadje rond geweest, wat winkeltjes gedaan en iets gaan drinken in een pub.

's avonds zijn we gaan eten in Alta Bistro, hier hadden ze een 3 gangen menu voor maar 39 dollar. Dat is ongeveer zo'n 27 euro. De menu was verfijnd en super lekker. Nadien reden we terug naar de camping, bleek ook weer een avontuur toen we boven waren... Het was ondertussen al pik donker. We kwamen aan bij onze plaats maar Dries moest er achteruit in parkeren en ik moest dus uitstappen om te gaan kijken of hij nergens tegen reed. Maar we zagen vlak naast ons een rood lichtje knipperen. Dries zei dat dat gewoon maar een mens was en dat ik moest uitstappen. Ik met wat bang en mijn zaklamp op de gsm uitgestapt. Natuurlijk schijn ik eens naar die plaats van dat rode lichtje. Ik verschoot, ineens kijken 2 ogen mij aan maar ik kon niet tegoei zien wat het was dus ik vlieg terug de camper in. Dries bleef volhouden dat het niks was dus ale vooruit uiteindelijk die camper geparkeerd... Tot hij zelf uitstapte en dat 'ding' hoorde knagen op iets. Hij ook terug de camper ingesprongen. Toen dacht Dries aan een hond omdat hij een staart zag, maar dat kan niet want het is verboden om die hier los te laten lopen en er was ook niemand bij. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat het waarschijnlijk om een coyote ging met een soort tracker halsband om. Toen die weg was zijn we gaan kijken waarop die zo hard aan het knagen was, een grote vuilniszak die hij ergens gevonden had en helemaal kapot had gemaakt. Man man man!! Gelukkig hebben we onze nachtrust nog gehad haha.

Dag 13: zaterdag 28 september

Vandaag nemen we de ferry van Horseshoe Bay naar Nanaimo op Vancouver Island. Het was nog een klein stukje rijden tot de ferry terminal vanuit Whistler. Daar aangekomen kregen we een bonnetje met welke 'lane' we moesten volgen. Hier moesten we blijkbaar nog 2u wachten want we hadden de vorige net gemist. Gelukkig mochten we onze camper achterlaten en nog even naar het stadje gaan. Hier hebben we dan ook maar ontbeten. Een lekkere toast met spek, eitjes, sla en tomaat. Tegen dat het tijd was om in te schepen vertrokken we terug naar de camper en mochten we de grote ferry oprijden. Deze had wel 4 verdiepingen met auto's, campers en vrachtwagens. Op de bovenste verdieping kon je gaan zitten, iets eten in het restaurant of door de winkels gaan. Wij gingen op het dek eens een kijkje nemen. Heel veel wind! Binnen hebben we nog een snackje gegeten voor de middag. In Nanaimo reden we meteen naar onze camping, Brannen Lake RV Campground. Hierna zijn we een paar hikes gaan doen langs de kustlijn, heel mooi om te zien en ook hier weer scheen het zonnetje! 's avonds vonden we een Japans restaurantje waar ze de échte Japanse curry hadden. Dries nam curry met rijst en kip en ik had udon noodles in curry, heel erg lekker! Als dessert aten we nog gefrituurde bananen met ijs en onze dag zat er weer op.

Dag 14: zondag 29 september

Op twee uurtjes rijden ligt het surfdorpje Tofino. Hier verblijven we twee nachten in Green Point Campground, dat ligt in het Pacific Rim National Park. We waren nog een beetje te vroeg om in te checken dus reden we door naar Tofino zelf. Eerst het dorpje wat verkennen en dan zijn we gaan hiken in het regenwoud dat langs de ruige kust loopt. Je moet goed opletten wanneer je hier je wandelingen maakt in verband met de getijden, anders kan je vastzitten! De weg van en naar Tofino is er eentje om 'u' tegen te zeggen, precies één of andere attractie waar je in zit. We hadden heel de tijd kriebels in onze buik van het op en neer gaan van die weg haha! Toen we 's avonds terug bij de camping arriveerden was het al goed donker, veel lichtinval is hier niet vanwege het dicht beboste gebied. Tijd om te gaan slapen!

Dag 15: maandag 30 september

Ons laatste weekje Canada zetten we vandaag goed in. Vroeg opstaan want we worden om half 8 verwacht bij Adventure Tofino Wildlife Tours. Om 8u vertrekken we op een Bear Watching Tour en nadien doen we de Whale Watching Tour nog mee. Bij het centrum kregen we een dik warm pak aan met een soort reddingsvest in, we leken net Michelin mannetjes. Dan een korte wandeling naar de haven en we konden in de open zodiac boot plaatsnemen. Matt was onze gids voor vandaag. We vertrokken naar de eilandjes die vlakbij Vancouver Island gelegen zijn. In totaal zagen we drie zwarte mannetjes beren en een mama beer met een kleintje, zo schattig!! De beren komen 's morgens naar het strand om te zoeken naar eten onder de rotsen/stenen. Het was echt indrukwekkend om de beren in hun natuurlijke habitat bezig te zien. Vooral het kleine beertje was zo leuk, de hele tijd in bomen klimmen en zijn mama achterna zitten om te leren hoe die later zelf voedsel kan vinden. Tijdens de boottocht zagen we nog een 'harbour porpoise', ook wel bruinvis of rondsnuitdolfijn genoemd. Deze soort behoort tot de kleinste walvisachtigen. We hadden weer geluk want dit dier is heel verlegen en laat zich normaal zelden zien. Op één van de eilandjes waar we langs vaarden lag een hele groep zeehondjes te rusten om op temperatuur te komen. In hun staart zit een heel groot bloedvat dat het bloed laat opwarmen en door hun lichaam transporteert, daarom steken ze hun staart omhoog richting de zon. Ze keken heel nieuwsgierig toen we even een stop namen bij hen. Het was tijd om terug te keren naar de haven. Ik en Dries namen nog snel een pitstop bij de toiletten want de volgende tour ging meteen vertrekken en deze zou ook weer 2,5 uur duren.

Nu was het tijd om grijze walvissen te gaan spotten! Omdat we deze keer naar de open oceaan zouden gaan, beloofde het een hevige rit te worden. Dat was het ook, amai dat ding ging hard op de golven!! We werden helemaal door elkaar geschud, wel super cool! Net voor we de oceaan op gingen kwamen we nog een andere groep zeehondjes tegen, schattig. We gingen terug een beetje dichter naar de kust en daar zat een grote groep zeeleeuwen. Wat konden die mannetjes brullen. Een paar nieuwsgierigen van hen kwamen al zwemmend piepen wie en wat we precies waren. Nadien zagen we ook verschillende zeeotters. Super leuke beestjes om te zien. Ze drijven gewoon op hun rug en liggen daar kei chill te wezen. Leuk weetje over hen, het is één van de weinige dieren dat gereedschap gebruikt. Zo gebruiken ze bijvoorbeeld een steen om mosselen of schelpen kapot te maken. En als hij een bepaalde steen leuk vindt, houdt hij die zen hele leven lang bij! Om te vermijden dat ze zouden afdrijven richting open zee, rollen ze zich in een soort zeewier dat vasthangt op de bodem. Slimme beestjes hé?! Na de zeeotters was het dan eindelijk tijd om de grote reuzen te bewonderen, de grijze walvissen. En jawel hoor, we zagen ze! Op een gegeven moment waren we omsingeld door wel vijf walvissen. Zooo mooi! We zagen ze een aantal keer boven komen om dan weer een duik te nemen van drie minuten om te kunnen eten. Zo spannend! Na het whale watchen zijn we verder gaan hiken in het regenwoud. Hier zagen we een kleine slang wegkruipen, ze had een beetje bang van ons. 's avonds probeerden we hier nog een Japans restaurantje uit maar dat viel jammer genoeg wat tegen. Op onze terug rit stopten we even bij Long Beach, hier kon je de prachtige zonsondergang zien! Romantisch momentje werd al snel verpest door Dries "amai romantisch ze met al die dode bomen hier", haha hmm hmm... Morgen vertrekken we naar Victoria!

Dag 16: dinsdag 1 oktober

In het donker vertrokken we naar Victoria. Gisteren hadden we van een Nederlander te horen gekregen dat de weg naar Victoria blijkbaar niet altijd open is wegens werken. Daarom namen we geen risico's. Gelukkig hadden we nergens last van onderweg, 1 keer een paar minuten stil gestaan maar dat was het. In Victoria checkten we in bij onze camping, Fort Victoria RV Park and Campground, hier blijven we nog eens 2 nachten. Nadien wilden we de drukke stad gaan bezoeken. Wij met onze camper een parkeerplaatsje proberen te zoeken maar dat ging niet hoor! Alles was hier zo nipt en pfff... Nee. Terug naar de camping en vragen of we een bus kunnen nemen. Dat ging! 10 minuutjes wandelen tot de bushalte en we geraakten in de stad zonder stress. Het ontdekken kon beginnen. Grote shopping centra, veel restaurants, souvenir winkels om de haverklap, een haven en 'Chinatown'. Victoria heeft de oudste Chinatown van heel Canada. Het staat bekend om zen doolhof van smalle steegjes die je naar verschillende binnenplaatsen brengt. Heel leuk om te ontdekken! 's middags zijn we een koffie/thee huisje binnen gegaan. Van buiten leek het niet zo groot maar binnenin was het iets anders. Een super lange rij om aan te schuiven. Het was wel echt de moeite. Zo'n lekker eten! Dries had een dikke toast met tonijn en ik een toast met beef, groentjes en gesmolten kaas tussen. Nadien nog een reuze chocolate chip cookie hmmm. We zijn nog wat rondgewandeld en in één van de straatjes vonden we ook weer de super heerlijke BeaverTail, toch nog eentje van meegepikt hehe! 's avonds konden we genieten van een deugddoende douche, zaaalig. Morgen lekker uitslapen. Zzzz...

Dag 17: woensdag 2 oktober

Uitslapen, dat was alweer even geleden. Vandaag kon het nog eens. Eenmaal opgestaan vertrokken we terug met de bus naar Victoria. Vandaag gingen we naar Fisherman's Wharf. Dit is een klein dorpje op het water met kleurrijke huisjes, eetstandjes en winkeltjes. Ondertussen was het al middag en namen we een lekkere 'salmon chowder'. Chowder is een dikke Noord-Amerikaanse vissoep met room of melk, schaal- en schelpdieren en soms met aardappels. Het smaakte super goed en was kei heet. Hierdoor konden we wat opwarmen want er stond behoorlijk wat wind en het was een beetje koud. Victoria is een leuke stad voor 1 of 2 dagen maar wij zijn niet zo'n stadsmensen dus wij hadden het daar al snel gehad. Dries heeft nog wat Pokémons gevangen en 's avonds aten we kei lekkere pepperoni pizza. We kropen vroeg ons bed in want morgen nemen we de ferry terug naar het vasteland, naar Vancouver.

Dag 18: donderdag 3 oktober

Onze laatste volledige dag in Canada, het zit er alweer bijna op! We vertrokken heel vroeg richting de ferry terminal zodat we de eerste konden halen en nog genoeg tijd zouden hebben om Vancouver te ontdekken. Gelukt, nog een klein uurtje wachten en we konden erop. Omdat we nog niks gegeten hadden besloten we op de ferry iets te bestellen. Man man iedereen had hetzelfde idee, super lange wachtrijen maar ja op die boot konden we toch niks anders doen. We namen de Belgian Waffles met slagroom en aardbeien. Was koud... Beter dan niks zeker. In Vancouver aangekomen reden we naar onze laatste overnachtingsplaats, een camping aan de rand van het centrum. We konden gelukkig wel meteen inchecken en moesten niet wachten tot de namiddag zoals bij vele anderen.

De bus naar Vancouver was een beetje zoeken want we moesten eerst best nog een stuk stappen. De dagtickets waren hier ook dubbel zo duur als in Victoria. Bushalte gevonden dus we konden opstappen. In Vancouver zijn we naar Chinatown geweest. Van hieruit wandelden we terug richting het centrum en kwamen we een shopping mall tegen, International Village. We wandelden wat rond en kwamen toen het Catfé tegen! Dat had ik zien staan toen ik onze plannen aan het maken was maar niet gedacht dat we er effectief naartoe zouden gaan. Hoe toevallig! Catfé is een plaats waar je iets kan drinken en eten en terwijl lopen er allemaal lieve katjes rond die je mag aaien. Binnengaan zei ik!! Hehe. Was echt wel leuk en Dries vond het ook plezant. Na een uurtje moesten we weg want ze gingen sluiten om de poesjes te laten slapen. We gingen verder op ontdekking. Voor Dries zen papa zochten we nog naar cd's in een paar platenwinkels, we gingen een cannabis shop binnen (gewoon om is te kijken) en aten ons 's avonds vol in het Rogue Kitchen & Wetbar Restaurant. Ons dagje zat erop dus we gingen naar de camping om een goede douche te nemen en te gaan slapen.

Dag 19: vrijdag 4 oktober

Vandaag moesten we onze camper terug inleveren. Weer heel vroeg opgestaan om het drukke verkeer in Vancouver een klein beetje voor te zijn. Goed op tijd kwamen we aan bij Cruise Canada. Alles was in orde. Ze regelden nog een taxi naar de luchthaven voor ons en het wachten op onze vlucht kon beginnen. In de luchthaven was er een Vietnamees standje dus bestelden we nog maar eens lekkere Pho. Dat smaakte! Na lang wachten konden we eindelijk inchecken. We hadden nog een paar uur tot de vlieger opsteeg dus konden we nog wat winkeltjes bekijken en hebben we maple syrup gekocht voor thuis. Onze vlucht had wat vertraging maar toen het eindelijk tijd was ging alles vrij vlot.

Op de vlieger hebben we samen naar aquaman gekeken en nadien apart nog wat andere films. De tijd ging redelijk snel vooruit. Na ongeveer 9 uur waren we in Frankfurt. Hier was het suuuper druk bij de bagage controle pfff. We werden dan ook nog eens aan de kant gezet omdat er iets in onze rugzak zou zitten. Ze deden niet voort allemaal op hun gemakske. We waren maar net op tijd op onze vlucht terwijl we eigenlijk bijna 2 uur overstap tijd hadden! Nog een uurtje later waren we in België. Hier nog wachten op onze bagage en net de trein gemist dus konden we weer een uur gaan zitten niksen...  Uiteindelijk toch goed aangekomen in Herentals! We zijn dan meteen naar ons mama gereden om de poesjes te gaan halen. Eenmaal thuis hebben we nog lekkere frietjes gegeten en onze vakantie zat er weer op!